Chory chrześcijanin ma prawo do częstego korzystania z sakramentów św. Sakrament namaszczenia służy całej osobie chorego, umacnia ducha, często uzdrawia ciało i ostatecznie daje moc do zniesienia i ofiarowania Bogu swego cierpienia. Można ten sakrament przyjmować wielokrotnie w życiu w czasie każdej poważnej choroby i jej nasileń. Najdogodniejszą porą przyjazdu po kapłana są godziny poranne lub wieczorne (po zakończeniu Mszy św.), jednakże w nagłych przypadkach o każdej porze.
Istnieje możliwość regularnego przyjmowania Komunii św. przez chorych w każdą pierwszą sobotę miesiąca. Innych chorych odwiedzają kapłani z Komunią św. przed świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocą w terminie zapowiedzianym w ogłoszeniach parafialnych. Przed przybyciem kapłana przygotować należy:
– stół nakryty czystym obrusem;
– krzyż, zapalone świece i wodę święconą na talerzu;
– odrobinę waty (jeśli ma być udzielone s. Namaszczenia).
Wszyscy domownicy biorą udział we wspólnej, głośnej modlitwie w czasie udzielania choremu Sakramentów św.