Budowę świątyni rozpoczęto w roku 1902 z inicjatywy księdza Michała Wawrzynowskiego, proboszcza Nowego Targu. Kościół parafialny pod wezwaniem św. Katarzyny zaczynał być coraz mniej wygodny dla powoli, acz systematycznie rozrastającej się parafii nowotarskiej. Lata budowy kościoła przypadły na koniec wielkiego kryzysu gospodarczego lat trzydziestych, dlatego budowa trwała stosunkowo długo. Przerwały ja działania wojenne i okres okupacji.
Po zakończeniu wojny mieszkańcy Nowego Targu z wielkim zapałem, podsycanym wdzięcznością Bogu za ocalenie miasta, przystąpili do budowy. Oczywiście lata bezpośrednio po wojnie, nie sprzyjały rozwojowi budownictwa sakralnego. Upór i konsekwencja parafian pokonały wszelkie trudności i bariery, jakie przed budowniczymi stawiały ówczesne władze i kościół oddano do użytku w 1951 roku. W kościele, w którym brakowało jeszcze posadzki, ogrzewania i wielu innych sprzętów, pierwszą Mszę św. odprawił ksiądz infułat Bohdan Niemczewski dnia 23 grudnia 1951. Prace nad wykończeniem i wyposażeniem kościoła trwały aż do dnia 23 września 1962 roku, kiedy to ksiądz biskup Julian Groblicki dokonał uroczystej konsekracji świątyni i dedykował ją Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Kościół zbudowany jest w stylu zwanym „umiarkowanym barokiem”. Wymiary bez prezbiterium i przedsionka to 63 metry długości, 26 metrów szerokości i 11 metrów wysokości.
Niewątpliwie po wejściu do wnętrza imponujące wrażenie robi monumentalna rzeźba stanowiąca tło ołtarza głównego i tabernakulum-projekt Mieczysława Stobierskiego z Krakowa. Jest to Ostatnia Wieczerza dłuta Romualda Laczkowskiego . Dwie nawy boczne zwieńczone są ołtarzami. W prawej nawie ołtarz dedykowany św. Józefowi, w roku ogłoszenia go patronem robotników i ustanowienia jego święta na 1 maja. W lewej nawie natomiast ołtarz Matki Bożej ufundowany w setną rocznice objawień w Lourdes. Warte zainteresowania są również witraże okienne. Treścią witraży oświetlających prezbiterium jest siedem sakramentów świętych, natomiast zewnętrzne ściany naw bocznych ozdobione są witrażami ilustrującymi osiem błogosławieństw. Są jeszcze dwa miejsca w kościele, które cieszą się szczególną czcią wiernych. Pierwsze z nich to Kaplica Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu, w której modlić się można przez cały dzień. Drugie bardzo uświęcone modlitwą wiernych miejsce, to ołtarz boczny z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Modli się przy nim szczególnie ucząca się młodzież naszej parafii. Sam obraz – pochodzący ze zlikwidowanej kaplicy gimnazjalnej tutejszego Liceum Ogólnokształcącego nr 1 – jest bliski sercu wielu mieszkańców naszego miasta.